Choroby w kukurydzy – co zagraża Twojej plantacji?

Something went wrong. Please try again later...
Choroby w kukurydzy

Głownia guzowata kukurydzy (Ustilago maydis (D.C.) Corda)

Głownia poraża wszystkie nadziemne części roślin, zwłaszcza intensywnie rosnące. Na różnych częściach roślin tworzą się guzowate narośla powodujące osłabienie wzrostu, obniżenie plonu ziarna i zielonej masy oraz pogorszenie jego jakości. Choroba rozwija się najlepiej w temperaturach 26-34°C. W upalne lata choroba występuje często w większym nasileniu niż w lata chłodne. Porażeniu roślin sprzyja przenawożenie azotem i zranienia, np. gradem, szkodnikami, zabiegami pielęgnacyjnymi lub osłabienie roślin suszą. Zaprawianie nasion chroni rośliny wyłącznie przed zarażeniem pierwotnym w stadium siewki.
 


Fuzariozy
(Fusarium sp.)

Powoduje wiosną zgorzel siewek, a jesienią łamanie łodyg i wyleganie roślin. Chore rośliny żółkną, więdną i obumierają, natomiast wschody są przerzedzone. Rośliny porażone fuzariozami w czasie dojrzewania łamią się i wylegają, a kolby pleśnieją. Porażeniu sprzyjają wczesne przymrozki oraz chłodna i wilgotna jesień.
 


Głownia pyłkowa
(Sphacelotheca reiliana)

Głownia pyłkowa infekuje stożki wzrostu kiełkujących nasion przed wydostaniem się siewek na powierzchnię gleby. Następnie grzybnia rozwija się we wzrastającej roślinie kukurydzy. Infekowane są kolby i wiechy, co powoduje rozwój zarodników grzyba w miejscu ziarniaków lub pyłku kwiatowego. Tak więc, np. 5% porażenie głownią powoduje 5% straty plonu. Ponieważ zakażenie musi nastąpić w momencie, gdy stożek wzrostu jest nadal pod powierzchnią gleby, wszystko, co opóźnia wschody i wzrost początkowy, może się przyczynić do wzrostu porażenia roślin. Głębsze siewy, ubicie gleby (np. na uwrociach i brzegach pól), niższe nawożenie lub inne czynniki, które spowalniają wschody, mogą przyczynić się do wzrostu porażenia. Rośliny przekraczające wysokość 4-5 cm mają już tkanki odporne na infekcję. Zainfekowane rośliny są przerośnięte grzybnią, co w efekcie prowadzi do zniszczenia jej kwiatostanów, na których obserwuje się charakterystyczne objawy − kwiatostany przekształcone są w masę czarno-brunatnych zarodników. Rozwojowi grzyba sprzyja ciepła, wilgotna pogoda podczas kiełkowania i upalne, suche lato. Optymalna temperatura do rozrostu tego grzyba wynosi 21-28°C. W ciągu roku rozwija się jedna generacja grzyba.