Kluczowe korzyści odmiany rzepaku odpornej na kiłę kapusty - Protector® PT242:
Kiła kapusty – duże zagrożenie dla upraw rzepaku
Kiła kapusty jest chorobą roślin i chwastów kapustowatych (dawniej krzyżowych), przenoszoną przez glebę, wywołaną przez Plasmodiophora brassicae, patogen z królestwa Protista, który powoduje wytwarzanie narośli na zainfekowanych korzeniach roślin.
Chorobie tej sprzyja ciepła gleba (20–24°C), o wysokiej wilgotności oraz niskie pH gleby (<6,5), jednakże, może ona rozwijać się również poza tymi optymalnymi warunkami. Zarażenie następuje w momencie, gdy wydzieliny z korzeni roślin gospodarzy inicjują kiełkowanie zarodników przetrwalnikowych znajdujących się w glebie, produkując zoospory (pływki). Płyną one z wodą zawartą w glebie do włośników, infekują je i wytwarzają narośla na korzeniach.
Kiła kapusty rozprzestrzenia się głównie w wyniku przemieszczania się gleby zawierającej długowieczne zarodniki przetrwalnikowe, które są uwalniane do gleby w momencie, gdy narośla ulegają rozpadowi. W celu oszacowania straty plonów z powodu kiły kapusty należy podzielić procent zainfekowanych roślin na polu przez dwa (uznając, że straty >50% mogą wystąpić w wyniku skrajnych infekcji). Na przykład: jeśli 50% roślin jest zainfekowanych, szacuje się stratę plonów na poziomie 25%.
Zagrożenie kiłą kapusty jest znaczne w wielu rejonach Polski. Choroba ta może powodować nawet do 80% strat plonów na zakażonych polach