
Kiła kapusty jest chorobą roślin i chwastów krzyżowych, przenoszoną przez glebę, wywołaną przez Plasmodiophora brassicae, patogen z królestwa Protozoa, który powoduje wytwarzanie narośli na zainfekowanych korzeniach roślin. Chorobie tej sprzyja ciepła gleba (20-24 ℃), o wysokiej wilgotności oraz pH gleby (< 6,5), jednakże, może ona rozwijać się również poza tymi optymalnymi warunkami.
Choroba rozprzestrzenia się głównie w wyniku przemieszczania się gleby zawierającej długowieczne zarodniki przetrwalnikowe, które są uwalniane do gleby w momencie, gdy narośla ulegają rozpadowi. W celu oszacowania straty plonów z powodu kiły kapusty należy podzielić procent zainfekowanych roślin na polu przez dwa (uznając, że straty > 50% mogą wystąpić w wyniku skrajnych infekcji). Na przykład: jeśli 50% roślin jest zainfekowanych, szacuje się stratę plonów na poziomie 25%.